woensdag 19 februari,

Om 0430 zijn we beide wakker, geen wekker nodig dus, je ligt op een of andere wijze toch te wachten. De laatste spullen in de rugzak en we zijn er klaar voor. Dit jaar hebben we samen 23 kilo bij ons verdeeld over 2 rugzakken, vooral weinig kleren mee dit jaar. De shuttlebus staat klaar en om 0545 bereiken we het vliegveld. Het inchecken loopt (uiteraard) weer georganiseerd en het gaat heel snel, een half uur later zitten we al bij de gate te wachten. Waarom is het toch overal zo koud hier? In de trein, nu in deze wachtruimte bij de gate? Mensen zitten met jassen dicht, mutsen op en capuchons omhoog, Buiten is het nog geen 15 graden, hier binnen wellicht nog kouder. Om 0915 nemen we afscheid van Taiwan. Een unieke ervaring die we maar mooi hebben kunnen meemaken als “lange stopover“ naar Denpasar. Zoals eerder genoemd: het hele land is super schoon, alles is gepoetst en nergens zie je vuil. Wat dat betreft lijkt het totaal niet op China waar we eerder zijn geweest. het is geweldig goed reizen met de trein die rondom het eiland rijd, lokaal of met hogesnelheidstreinen. goedkoop is het land niet, vergelijkbaar met Nederland denk ik. de treinen en taxi`s zijn wel goedkoper. Alles is strikt geregeld en de mensen zijn beleefd, snel op je afstappen om een gesprek aan te gaan zullen ze niet doen. Taiwan? Zeker aan te bevelen. Een drukke volgebouwde westkust en een met kliffen en stranden minder drukke oostkust. In het midden...niets alleen bergen. Om 14:15 landen we op het Ngurah Rai airport na een vlucht van 5 uur. De laatste keer dat we hier waren was het een grote bouwput, nu een mooi vliegveld, ruim schoon en duidelijk. Ina heeft afgesproken met een familielid van een collega. Die zou met onze namen op een bordje langs de uitgang staan. Dus niet! Via whatsapp contact met Ina zegt hij dat hij “problemen” heeft. Dan nemen we zelf wel een taxi! Voor 20 euro en een uur later zijn we in Canggu bij “Exotica Villa Bali”, in Nederland via booking.com geboekt. De eerste indruk is anders dan de vorige keer in Denpasar, geordend, schoner en minder druk. Maar als we richting Canggu gaan en over gaan op de kleinere wegen dan zijn er geen verkeersregels meer. Brommers worstelen zich overal tussen, de smalle wegen staan vol, de stoep ligt open. Canggu is een kustplaats in het bestuurlijke gebied Badung in de gelijknamige provincie. De plaats is zo'n 8 km ten westen van het stadscentrum van Denpasar gelegen, en ligt zo'n 10 kilometer ten noorden van de badplaats Kuta. Het dorp telt 7088 inwoners. Canggu is een surfwalhalla, hipster paradijs, yoga hotspot, en een backpackers hemel om te feesten. Met een cocktail in de hand feesten we door tot diep in de nacht bij de beste beachclub aan het strand, hier horen wij helemaal thuis! En toen werden we s`nachts wakker van het onweer en besefte we dat we in ons huisje in een rustige zijstraat liggen te slapen en dat dit slechts een droom was……..  

donderdag 20 februari,

Een rustdag, dat is het vandaag. Ik zit buiten voor de deur met een beker koffie. Ina ontwaakt en langzaam komen we op gang. Wat een verandering die temperatuur hier, dat scheelt gewoon 15 graden. Het ontbijt is simpel maar goed genoeg. Internetten, lezen en koffiedrinken, meer doen we nog niet. Vanaf hier is het ongeveer 3 kwartier lopen naar het strand. De weg ernaar toe is krap en druk met auto`s en brommers. Onderweg eten we wat langs de weg. We merken wel dat de prijzen voor het eten en de drankjes hoog zijn in deze hippe gelegenheden langs de weg. Op het strand drinken we sinds jaren weer eens een koude kokosnoot, heerlijk. De plek hier aan het strand is geweldig als je wilt gaan surfen of les nemen daarin. De golven zijn hier groter dan op de rest van het eiland. Het strand zelf ziet er niet uit. heel kort met grijs zand, en vooral ongecontroleerd volgebouwd met clubs en andere tentjes. De muziek gaat aan, tijd voor ons om terug te gaan. Geweldige plek als je tot diep in de nacht door wil gaan, maar nu even niet. om niet het hele stuk terug te lopen tussen het verkeer op deze warme dag houden we een taxi aan om ons terug te brengen. Wij eten bij een warung vlakbij het huisje. Gisteren hebben we hier ook gegeten. Je schept zelf je bord vol met allerlei gerechten die staan uitgestald in een glazen kast en rekent af. 2 blikjes cola een 2 borden eten voor 5 euro, beter dan in die hippe tenten, daar reken je zo minimaal 20 euro af. Op de terugweg kopen we nog wat water en dat was het wel voor vandaag. Niet zo heel ingewikkeld vandaag maar wel lekker ontspannend. Verder hebben we bijna dagelijks contact met Margreet over het verloop van pap en mam.

vrijdag 21 februari

Wat slapen we hier! We gaan op tijd naar bed, zetten de airco aan, het is donker en helemaal stil . Voor mij is doorslapen tot 08:30 wel heel bijzonder, maar dat gebeurt hier wel. Thuis is 0530 bijna normaal om wakker te worden. Ik zet de waterkoker aan, pak een zakje Nescafe en ga lekker buiten zitten totdat Ina ook klaar staat om te gaan ontbijten. Wat zullen we hier straks weer op terugkijken als we weer “normaal” meedraaien in het dagelijkse leven thuis. Thuis hebben we het al eens over gehad om een cooking class te boeken als we in Indonesië zijn. De meeste beginnen om 800 uur al met een rondleiding op de markt en dan ga je daarna zelf je gerechten maken. Maar dat is te vroeg voor ons. Via “Cookly” boeken we voor zaterdagmiddag een cursus van 4 uur. Op deze site kun je wereldwijd in verschillende landen en plaatsen een cursus boeken, je rekent af met oa je visa kaart. Voor 4 uur van 16:00 tot 20:00 betalen we 54 US dollar en we worden opgehaald bij door ons opgegeven adres in Ubud. De straat zit vol met plekken waar je kunt eten, daar hoef je hier in Canggu niet ver voor te zoeken. Vanavond hebben we hier vlakbij weer een hele leuke plek gevonden. Vanaf de weg zag het er niet geweldig uit maar eenmaal binnen is het weer een hele leuke en drukke plek. Morgen gaan we verder naar Ubud, Canggu hebben we wel gezien. Dit is niet een plek om terug te gaan, gewoon te druk. Wel hebben we hier een prachtige plek geboekt en heerlijk gegeten en gerelaxt. Nu net om 21:00 hadden we een video gesprek met Margreet en mijn ouders, ook wel even leuk om je ouders te spreken in deze roerige tijd. Bovenaan bij dit bericht tik ik vrijdag 21 februari in, we dachten dat we overmorgen de cooking class hadden, nu blijkt dat morgen te zijn….we missen een dag.

zaterdag 22 februari,

Vandaag gaan we weer op pad naar de volgende bestemming, Ubud. Na het ontbijt regelen vanuit de receptie een taxi naar Ubud, dit kost ruim een uur en 350.000 roepies. Het blijft tot aan Ubud zo vreselijk druk op de weg. De weg is smal, vol brommers, auto`s en vrachtwagens. Ik denk dat de gemiddelde snelheid niet boven de 50 kilometer per uur uitkomt. Wordt het dan nooit minder druk op Bali? Eenmaal in Ubud zien we wat bekende plekken zoals het Monkey Forrest waar we al eens eerder zijn geweest. Maar of het toen ook allemaal zo druk was? We kunnen het ons niet zo herinneren. Yuni`s house, waar we 2 nachten geboekt hebben, ligt in het centrum bij de “?raditionele markt”. De kamer is goed maar geen topper, kosten deze keer.... 25 euro per nacht. Omdat we een cooking class hebben geboekt laten we de kamer voor wat het is en gaan de straat op om wat te eten. Daarna worden we om 15:00 uur opgepikt voor de Ubad-Ubud-Bali cooking class. Dat wordt later door problemen met het verkeer op de weg. Je boekt toch met je visa wat dus hoop je ook wel dat er iemand komt. Even voor half vier komt er iemand aan die ons meeneemt naar de rand van Ubud naar de compound van zijn familie. Dat is een aantal jaren helemaal gerestaureerd en ziet er prachtig uit. Zowel s`morgens als in de middag worden hier lessen gegeven, vanmiddag zijn wij maar met z'n tweeën. Soms zijn het er wel 60 over verschillende keukens. We krijgen veel informatie over het leven in een compound, wie er voor de ouders zorgt, de feestdagen, crematies enz. Alle gebruikte ingrediënten worden uitgelegd, alles vers, en soms zijn er producten die wij nog niet goed genoeg kennen. Negen gerechten staan er op het programma vanmiddag. 1 de gele basissaus, 2 heldere champignonsoep met jonge kokosnoot, 3 gemalen kip op bamboestok, 4 gestoomde tonijn in bananenblad, 5 gefrituurde tofu en tempeh in zoete sojasaus, 6 stew chicken, 7 gado-gado in pindasaus, 8 Balinese groente salade en 9 als dessert zwarte en witte kleefrijst pudding. Dat kunnen wij nu zonder problemen even in elkaar zetten! Het ontvangen receptenboekje gaat mee naar huis en wij hebben een hele leuke middag gehad, echt een aanrader om dit te doen als je van koken houd ( Ina dus). We sluiten de dag af met een lekkere cocktail, ergeren ons aan de slechte wifi op de kamer en gaan slapen.

zondag 23 februari,

Vandaag zijn er geen plannen gemaakt. De airco in de kamer is niet top, dus het was vannacht erg warm om te slapen, daarom waren we vaker wakker. Na het ontbijt drinken we koffie voor de kamer. Ik zit nog met de gedachten om hier weg te gaan, het is niet helemaal mijn kamer. Maar ina is er duidelijker in, we blijven gewoon hier. Te snel ga je vergelijken met voorgaande (luxere) hotelkamers. Vaak was dat rond de 75 euro. Voor Taiwan gemiddeld, voor Bali inmiddels ook? Ja, en als je dan een kamer boekt voor 25 euro wil je eigenlijk wel hetzelfde, maar dat lukt natuurlijk niet. Dan wordt gevraagd of we morgen nog vervoer nodig hebben. Ja, dat hebben we nog niet geregeld, morgen willen we naar Sidemen. “Hoe lang is het rijden en wat kost het?”. Er wordt even overlegd tussen de twee mannen…”550.000” (36 euro) is het antwoord. “Nou, dat is geen goed plan, veel te duur”. Ik zeg dat we gisteren ruim een uur heb gereden van Canggu naar Ubud voor 350.000 (24 euro). Vorig jaar in Iran zaten we de hele dag in een lange afstandsbus met z'n tweeën met gratis drinken en een fruitpakket voor 6 euro! Weer is er overleg, voor 350.00 gaat hij akkoord. Zo zie je maar, je betaald zo snel veel te veel hier. We zitten niet voor niets in een kamer voor maar 25 euro per nacht! In de middag pinnen we wat geld en lopen een rondje over de markt en Monkey Forrest street. Vooral deze laatste straat is wat rustiger. we herkennen de straat van een vorige vakantie, toen bleven we maar liefst 5 dagen hier. We bestellen de cocktails, blijven hangen op een terras en zo gaat de zondagmiddag voorbij. Als we vanavond weer op een leuke plek zitten te eten was het toch weer leuk om even in Ubud te zijn. Gisteren bij aankomst was het zo onwijs druk overal, nu hebben we van Ubud ook de leukere kanten weer gezien de afgelopen 2 dagen. Morgen gaan we met de taxi naar Sidemen road.