vrijdag 14 februari,

Na het ontbijt zijn de rugzakken weer ingepakt. Dit was Taipei tot zover. Buiten het hotel houden we een taxi aan die ons naar main station brengt. Het is ruim na 11 uur en we willen beslist niet haasten om het juiste perron te vinden als we een ticket hebben. Het is even zoeken naar de juiste plek, We moeten naar de TRA, de lokale trein ipv hogesnelheidstrein. voor 440 pp (15 euro) hebben we 2 tickets naar Hualien. Vertrek 11:52, aankomst 15:10. Op zoek naar het juiste perron dus, ook staat op de ticket  het wagonnummer 8 en stoelnummer 37 en 39.. Op het juiste perron staat dan weer precies op de grond waar wagon 8 stopt. Dit is Taiwan niets kan/mag fout gaan. Een schone trein met veel ruimte en comfortabele stoelen, en precies op de geplande tijd staan we op het perron van de stad Hualien. 

Hualien is de grootste stad aan de oostkust van Taiwan en telt ruim 110.000 inwoners. De regio rondom Hualien kenmerkt zich door hoge bergen, ruige kliffen en diepe kloven. De rit naar de stad toe is dan ook heel bijzonder en met mooie uitzichten. 

We hebben afgelopen woensdagavond 3 nachten gereserveerd in hotel Azure, midden in de stad en op loopafstand van de nachtmarkt. Thuis was er al een selectie gemaakt van een paar hotels, deze stond bovenop het lijstje. En we hebben weer een raam waardoor we mooi op een kruispunt kijken. Kortom weer een heerlijke kamer. Ook deze stad is brandschoon, 

Nergens ligt er maar iets van vuil.  Eten doen we vanavond op de nachtmarkt. We kiezen voor wat rijst en noedels met verschillende gerechten die we niet kennen, en waarvan we dus ook niet helemaal weten wat het is,,,,,Morgen kijken we of we wat kunnen regelen om vervoer te hebben naar Taroko, het toeristische hoogtepunt van deze regio.

zaterdag 15 februari,

Na het ontbijt hebben we een “tour” geregeld. Wij met z`n tweeën in een taxi voor 4 uur naar  Taroko. Communiceren met de chauffeur gebeurt via een vertaal app op de telefoon, hij spreekt in, wij horen en lezen het in het Engels. Wij typen in op onze telefoon en vertalen in het Mandarijn. Gaat prima, maar het worden geen hele gesprekken. 

Deze indrukwekkende kloof wordt vaak vergeleken met de Grand Canyon in de Verenigde Staten. De Taroko kloof heeft een lengte van 20 kilometer en is gevormd door de Liwu-rivier die in de afgelopen miljoenen jaren de bergwanden heeft uitgeslepen. De weg door de Taroko kloof gaat langs watervallen, grotten, rotsen, tunnels, rivieren, hangbruggen en uitzichtpunten. Wij rijden eerst naar de kliffen langs de kust, eten daarna beef noodle soup, en gaan dan terug naar Swallow Grotto, Cuhmi bridge, Tianxiang, Tunnel of nine turns, Buluowan en als laatste de mooiste tempel van de Taroko Gorge: Eternal Spring Shrine.

Heb je ooit een tempel gezien waar een waterval uit lijkt te stromen? Dit is het geval bij de Eternal Spring Shrine in het Taroko National Park. De tempel steekt kleurig af tegen de groene en marmeren achtergrond van de rotsen. De andere benaming voor deze tempel is “Changchun Shrine” en de tempel werd gebouwd in 1958 omdat er tijdens een bouwproject honderden werkers zijn gestorven. Beneden de tempel zie je de Liwu River stromen. Een prachtige gebied.

Om 1500 uur zijn we weer terug bij het hotel. Dan volgt een kort loopje door de stad, even wat drinken, en dan sushi eten. Het is een populaire plek want buiten trekken we een nummertje en wachten we op een bankje om naar binnen te mogen. Later op de hotelkamer maken we wat nieuws mee. Het hele hotel gebouw slingert heel langzaam en sloom, de telefoon geeft gelijk een amber alert, en het alarm van het hotel gaat af, een aardbeving? Wij de gang op, dan weer terug om snel de kleine rugzakken met pasjes en paspoorten te pakken en weer de gang op. Er staan al andere hotelgasten maar niemand maakt zich echt druk. “Niets aan de hand” zeggen de buren….Later volgt er nog een tweede beweging. De verkeerslichten op het kruispunt zien we heen en weer slingeren, en dan is het rustig. Een internetsite geeft alle informatie: een schok op 12 kilometer diepte in zee vlak voor de kust van Hualien met een magnitude van 5.1. We moeten er echt even van bijkomen van deze ervaring. Met al onze reiservaring in risico gebieden in Azië moest dit er vast eens van komen,

zondag 16 februari,

Ook vannacht bewoog de hotelkamer weer even rond 0300, gelukkig bleef het daarna rustig. Het heeft toch wel wat impact gehad afgelopen dag/nacht. Verder zoeken leert, dat het hier  ongeveer 22 x per jaar gebeurt met een kracht tussen 5 en 6. Wat minder vaak( ongeveer 3 x per jaar) is deze tussen de 6 en 7. Vooral in 2018 is er behoorlijk schade geweest in deze regio. Na het ontbijt zitten we nog een tijdje rustig op de kamer en drinken koffie. Het is zwaar bewolkt buiten en er staat een stevige wind, net als vandaag in Nederland dus….Om er even uit te zijn lopen we naar Pine Garden hier ongeveer 1 kilometer vandaan. Dit mooie complex is een voormalig commando post van de Japanners gedurende de tweede wereldoorlog. Het is gebouwd in 1943, het was ook de plek waar kamikaze piloten werden gezegend en wijn dronken op de laatste avond voor hun missie. Terug in het hotel krijgen we hulp om treintickets te kopen voor morgen naar Taipei. Het wordt allemaal keurig uitgeprint. Om het af te maken loop ik naar de overkant naar de Family Store (een soort seven eleven) om te betalen en de echte tickets met gereserveerde stoelen te krijgen. Morgen om 1100 uur gaan we richting station. Ina heeft ondertussen een hotel uitgezocht voor morgenavond in de wijk Ximending van Taipei. Er is geen puf meer in de stad in te gaan om wat te gaan eten.  McDonald`s zit hier aan de overkant, dus…..Hualien was de moeite waard om te bezoeken, Taroko is de belangrijkste plek hier, de stad is leuk voor een dag, verder is hier niet zo veel meer te doen. Taiwan is niet echt op toerisme ingesteld, daar hebben ze trouwens hun best ook nog niet zo voor gedaan. 

maandag 17 februari,

Terug in Taipei! na het ontbijt hebben we de rugzakken weer ingepakt. Om 1100 uur met de taxi naar het station gegaan en daar rustig het juiste perron opgezocht. De terugreis naar Taipei duurde nu maar 2 uur en 10 minuten omdat we ditmaal de snelle trein hadden. Het is zwaarbewolkt en niet warmer dan 11 graden vandaag… tijd om naar Bali te gaan! in Taipei main station weten we feilloos de weg naar de juiste metro te vinden. We hebben een kamer in het hotel Midtown Richardson. een enorm hotel naast het metrostation Ximending. Wij hebben een simpele kamer voor 48 euro zonder ontbijt. De wijk is een heel stuk autovrij , het is druk. dure kleding, tassen, schoenen, fast food en sieraden dat vindt je vooral in deze wijk. Het is geen wijk voor koopjes, alleen maar dure merken hier! We eten hier nog wat en zijn vanavond op tijd op de kamer. morgen nog even naar 2/28 Peace Park een rondje lopen en dan richting het vliegveld. Dit park ligt in het centrum en is ter nagedachtenis van de slachtoffers van het 28-02 incident. Ina heeft vanavond weer contact met onze “ophaal chauffeur” van het vliegveld van Denpasar. Hij kijkt er naar uit om ons te ontmoeten. 

dinsdag 18 februari,

We betalen bij de receptie voor het ontbijt van vanmorgen. Het is zo'n groot hotel, het ontbijt is uitgebreid, maar het mist toch wat. Alles voelt koud en kil aan, geen sfeer, desondanks was de locatie geweldig zo naast het metrostation. Het is leuk om even door het park te lopen, altijd bijzonder zo'n groot stuk groen in de binnenstad. We eten nog wat in een restaurant. Taiwan… iedereen eet gewoon de hele dag door, overal zie je mensen eten. Veel koffie huisjes ook, voor take away of om binnen te zitten. Overal staan grote koffiemachine`s en die maken allerlei heerlijke soorten koffie. De rugzakken halen we op in het hotel en duiken de metro in richting main station 1 halte verder. Vanuit hier gaan we op zoek naar de MRT trein richting Taoyuan airport. Het is een flink stuk lopen door het station. Na 45 minuten bereiken we het vliegveld bij terminal 1. Er is 1 nacht geboekt bij het TY motel vlakbij het vliegveld in het Dayuan district omdat we morgen om 0600 op het vliegveld willen zijn. Om 0530 hebben we een shuttle bus afgesproken om daar heen te gaan. Het is geen geweldige wijk hier, maar waar we slapen is wel weer apart. Het is een motel… een straatje met allemaal auto garageboxen. Vanuit hier ga je de kamer binnen, het is groot, veel gekleurde led verlichting, een ligbad in hartjes vorm, en een immens tv scherm voor je bed. Het is schoon, apart en dus wel leuk voor een avond. Eten doen we aan de overkant bij 7 eleven, hoe diep zijn we gezakt? Een paar doosjes sushi, wat water en een busje chips. Vanavond vroeg naar bed!