maandag 10 februari,

Het is 14.22 uur, inmiddels 3 uur onderweg. Time to destination nog 8.59 uur, en distance to destination nog 7774 kilometer volgens het scherm. Zaterdag zijn we volop thuis bezig geweest. In de ochtend de rugzakken ingepakt, al ging dat wel heel snel. Veel stond al klaar en het lijkt maar heel weinig dit jaar. In de middag naar het 60 jarig huwelijksfeest van oom Wim en tante Bets (goed geregeld hoor!) en later in de middag naar t‘ Zand waar we bij Martin en Marjolein eten. Om er maar vast in te komen halen we Chinees. Zondagmorgen hadden we nog alle tijd over, geen haast meer. Joke en Herman brengen ons naar Hoorn vanwaar we de sprinter van 1510 uur nemen naar Schiphol, Het is koud en het stormt. We besluiten een andere trein eerder naar Sloterdijk te nemen, dan kijken we daar wel verder. Door de storm en de uitval van intercity’s is het ongekend druk in de trein. We proppen ons met de rugzakken op de rug in het gangpad van de eerste klas waar nog wat ruimte over is. Twee haltes verder stappen we uit op Schiphol en pakken de shuttle bus naar het vd Valk hotel. We slapen in een heel nieuw gedeelte in een ‘ i am superieur’ room. Vast een nieuw concept, simpel, schoon en oranje accenten. echt een aanrader. Een boeking via vd valk geeft korting en bovendien nog twee gratis drankjes, totale kosten 52 euro! In de bar nemen we een drankje en later eten we nog wat. De eerste reisdag hebben we gehad. De wekker voor maandagmorgen staat op 0615 uur maar we zijn al wakker. Met de shuttle bus van 0720 zijn we snel op Schiphol. en bovendien in 20 minuten door alle controles. Boarding tijd is 1020, We drinken koffie en eten een van thuis gebrachte krentenbol op, klaar om te gaan vliegen met China Airlines. om 1130 hangen we in de lucht voor een vlucht van 11 uur en 45 minuten. viel dat mee? ik zag er tegenop maar het ging goed, geen overdreven zware benen. de verzorging is boven verwachting, 2 x een warme maaltijd, snacks, koekjes, drank, een sandwich en een ijsje toe, geweldig!

dinsdag 11 februari,

Om 0615 plaatselijke tijd staan we weer aan de grond. Na de gebruikelijke controles pakken we de rugzakken op en wisselen 250 euro om in Taiwanese dollars. Thuis hadden we besloten om niet met de taxi (dat kan goedkoper...) de stad in te gaan maar met de bus. Dus wij op zoek naar een ticket. Voor 3 euro pp rijden we in ruim een uur naar het centrum. “Welcome in Taiwan” zegt een reiziger in de bus. Met de app “maps.me “ volgen we op de telefoon waar we er uit moeten, wel spannend toch? Na een kleine 300 meter lopen komen we bij het Green World Mai hotel uit. helaas kunnen we pas om 1500 uur op de kamer, het is nu pas 0900…..Onderhandelen helpt niet, dan maar een ontbijt hier wat nog wel lukt. Om dan maar gelijk te stad te verkennen, we moeten toch wat, pakken we de taxi naar de Longshan tempel.

De Longshan-tempel

Dit is een van de populairste trekpleisters in Taipei. De tempel werd oorspronkelijk gebouwd in 1738 en gewijd aan de boeddhistische godin van de genade. In de moderne tempel, gebouwd aan het begin van de 20e eeuw, zijn elementen opgenomen uit het boeddhisme en Taoïsme. Je komt de tempel binnen via drie achtereenvolgende gedecoreerde poorten die leiden naar een binnenplaats met oude stenen die ooit als ballast werden gebruikt op de schepen die destijds de immigranten naar de stad brachten. Longshan is een multireligieuze tempel, wat het enorme aantal goden en godheden verklaart. Via de gebedsruimte in de voorruimte kom je in de hoofdruimte, waar je oog in oog komt te staan met de voornaamste god van de tempel, Guanyin, en twee bodhisattvas: Manjusri en Samantabhadra. Rond de bodhisattvas bevinden zich 18 wachters, Arhans genoemd. In totaal tref je 165 godheden aan. Een groot aantal ervan werd hier gebracht zodat ze goed bewaard bleven tijdens de turbulente periode aan het begin van de 20e eeuw in het land. Longshan is een actieve tempel waar dagelijks religieuze activiteiten plaatsvinden. Het hele jaar door worden diverse festivals gehouden, met name op de 1e en 15e dag van elke maand van de maankalender.

De eerste indruk van Taipei is boven verwachting. Geen chaotisch verkeer, het is schoon met veel groen in de straten. De dagboeken schrijven houden we bij in Hostel 103. We zijn blijkbaar leuke klanten vandaag, naast de bestelde koffie krijgen we gratis hazelnootpuree en matcha taart (een theesoort). Helemaal top! Binnen 24 uur van Amsterdam rondlopen in Taipei, het kan echt. We vallen bijna om van de slaap…..In de straat bij het hotel “gaan we uit eten”...de open keukens staan aan de straatkant, achterin kun je een tafel zoeken. binnen 2 minuten staat het op tafel. alles bij elkaar 9 euro.

woensdag 12 februari,

Dat was een lange nacht...gisteravond zijn we om 2000 uur gaan slapen en allebei zijn we veel wakker geweest. De kamer is compleet, netjes en zeker niet verkeerd, we missen alleen het daglicht, maar dat is vaker in Taiwan. Bij de 7-11 winkel op de hoek kopen we een “easy card”, een openbaar vervoer pasje waar we 200 dollar (7 euro) opzetten. Hiermee kunnen we dan makkelijk de metro in de stad gebruiken. We zitten op loopafstand van het Zhongshan station. Vanaf hier gaan we naar het Chiang Kai-Shek Memorial hall.

Chiang Kai Shek Memorial

Dit is zo’n plek waar je wilt zijn geweest als je in Taipei bent. Het is een gigantisch plein waarop je enorme tempels vindt, groene tuinen en natuurlijk is er de tombe waar Chiang Kai Shek ligt. Het plein doet je al gauw aan China denken, helemaal als je naar boven bent gegaan bij de tombe en vanaf het balkon over het geheel uitkijkt, dan doet het een beetje denken aan het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing. De Herdenkingshal van Chiang Kai-shek is een nationaal monument ter nagedachtenis van Chiang Kai-shek, voormalig president van de Republiek China (Taiwan). Het gebouw is rechthoekig met witte muren. Het dak is blauw en achthoekig, in Azië wordt het getal acht geassocieerd met overvloed en geluk. Het blauw en wit komen ook terug in de vlag van de Kwomintang en Taiwan. Twee witte trappen met elk 89 treden, gelijk aan de leeftijd die Chiang heeft bereikt, leiden naar de hoofdingang. Het gebouw heeft een oppervlakte van 15.000 m² en is zo’n 70 meter hoog. Op de begane grond zit een bibliotheek en een museum over het leven van Chiang Kai-shek en de geschiedenis van Taiwan. Op het bovenste niveau is een grote hal met daarin een groot standbeeld van Chiang. Het beeld staat met het gezicht gericht naar het westen, naar het vasteland van China. Bovenaan de trap wordt ik nog even extra gecontroleerd. Bij de ingang staat een camera die van iedereen de lichaamstemperatuur meet. De tweede meting of ik koorts heb is goed. Corona virus controle dus. Leuk is dat we net de wisseling van de wacht zien, weer hebben we er een bijzondere plek waar we op terug kunnen kijken.

De dumplings van Din Tai Fung

Vanuit hetzelfde metro station gaan we door naar Taipei 101. Op de laagste etage van de 101 Tower vind je Din Tai Fung. Wie van Aziatisch of specifiek Taiwanees eten houdt, moet hier zijn geweest. Je kan namelijk ook een hapje afhalen als je honger hebt en vervolgens buiten op de trappen je ster-waardige dumplings opeten. Din Tai Fung staat over de hele wereld namelijk bekend als het beste xiaolongbao (dumpling) restaurant en een vestiging in China heeft voor hun creaties zelfs een Michelinster ontvangen. Bij de ingang zijn er op dit moment geen wachtrijen zoals in de boeken beschreven is. Bij de tafel mogen de rugzakjes in een zak aan een rek bij tafel en er wordt een doek overgelegd. Vast voor het zicht… later zien we dat ook de jassen die over de stoelen hangen zijn bedekt. Wanneer je het woord Michelinster hoort, denk je waarschijnlijk meteen aan torenhoge prijzen, maar de prijs valt heel erg mee. voor 2 x 5 dumplings en een beef noodle soep betalen we 560 dollar. Achter (smetteloze) glazen ramen zie je daar tientallen koks druk in de weer met het maken van de lekkerste hapjes. Een hele leuke plek dus om dit mee te maken. Taiwan is een land waar alles super strak is georganiseerd. Bij de metro staan we keurig tussen de lijntjes op de grond te wachten, niemand dringt voor. Alles in dit land lijkt zo vreselijk schoon. De wegen in de stad zijn smetteloos, alle toiletten (zelfs de openbare), ramen in winkels en restaurants, bussen en metro, geen troep en niets beschadigd. Wat dat betreft denk je meer aan Singapore dan aan China, dit hadden we hier niet zo verwacht.

Taipei 101.

De absolute eyecatcher van de hoofdstad Taipei. Taipei 101 is op 31 december 2004 geopend na zes jaar bouwen. Met een hoogte van 509 meter was het tot 2010 het grootste gebouw ter wereld. Nu is dit record overgenomen door de Dubai Tower. Taipei 101 heeft, zoals de naam al doet vermoeden, 101 verdiepingen. Op de eerste vier verdiepingen zijn kledingwinkels gevestigd, er bevinden zich kantoren op de verdiepingen 7-84, restaurants op de verdiepingen 86-88 en observatie dekken op verdieping 89, 91 en 101. In slechts 37 seconden ( dat is 600 meter per minuut) brengt een lift ons van de 5e naar de 89e verdieping. Speciaal is de 'damper' (87-92e verdieping). Deze grote, bal zorgt voor weerstand bij aardbevingen en stormen. De bal weegt 660 ton en kan zo'n anderhalve meter bewegen. het is een strak georganiseerde show die we doorlopen. veel mensen die er op letten dat je niet iets verkeerd kan doen. de verplichte looproute leid door allerlei hele dure winkels. De tickets om boven te komen kosten 20 euro pp. maar het was het allemaal wel waard. Terug naar huis. We snappen het systeem van de metro helemaal. Alleen ons Chinees lijkt het nu af te weten. Bij het uitstappen lijkt het alsof het metro station anders is gespeld zeg ik tegen Ina. Ook zijn we erachter dat er 7 uitgangen zijn, welke was het ook alweer? Vragen dus, we komen er zelf niet uit. Maar er wordt ons verteld dat we nummer 5 moeten aanhouden. Buiten komen we er achter dat we de blauwe lijn hebben genomen ipv de rode. Zhongshan en Zhongxiao leek teveel op elkaar. dan maar een stukje met de taxi terug, wat maakt het uit. Het weer vandaag: 27 graden met een beetje bewolking….

Eten bij de buren

We sluiten de dag af, we zoeken niet ver en eten naast het hotel. Er zitten mensen binnen dus het eten zal goed zijn. We krijgen een a4 waarop kun je aangeven wat je wilt bestellen. Maar we kunnen het niet lezen, ons mandarijn is niet zo goed. Met een paar afbeeldingen bestellen we wat gerechten. Intussen stroomt het vol met mensen, en wat maken ze een lawaai. Naast de tafeltjes staan kratjes waar je je lege ½ liters bier in kunt zetten. De gerechten blijven komen en het bier wordt besteld. Opvallend veel mannen in keurige pakken met stropdas. In Azie is het gebruikelijk om na het werk nog te gaan eten met collega`s. Wij kijken het aan en bestellen ook maar een ½ liter. Taiwan staat op de wereldranglijst op nummer 2 na Zuid Korea wat betreft stress. Voor veel mannen in pak zal er vanavond geen privéleven meer zijn…..

donderdag 14 februari,

We hebben ons verslapen...0900 uur is het al. Na het ontbijt gaan we voor het eerst pinnen. Altijd even spannend of je pas terug komt, maar het blijkt net zo eenvoudig als altijd. Met de metro gaan we richting Maokong station en dat ligt in de heuvels aan de rand van de stad. Veel theehuizen staan tegen de heuvels aangebouwd. Naar boven kost 120 dollar, als je een easy card hebt 100. En die hebben wij, maar daar staat niet genoeg op. Kunnen we niet gewoon cash betalen? Nee, hier in dit land moet je gewoon de regels volgen, dus moet eerst de kaart opgewaardeerd worden. Daarna kun je keurig wachten tot er een gondola aankomt. Ook op de plaatsen onderweg wordt alles steeds gecontroleerd. Na een mooie kabelbaan rit van 4 kilometer zijn we er. Het doet denken aan een klein toeristisch dorpje. Veel eet kraampjes staan er langs de weg, wij kiezen ervoor om ergens te gaan zitten en te genieten van het uitzicht. De kleine wolken aan de lucht groeien, later zal het helemaal betrekken, het is redelijk warm vandaag met 27 graden. Vanuit het Maokong station gaan we met de metro in 1 keer terug naar het metrostation Shilin. Hier is de Shilin nachtmarkt. In de metrostations is ook strikt geregeld. Op de roltrappen staat iedereen rechts achter elkaar, zo laat je ruimte vrij voor mensen die haast hebben en er langs willen. Wachten voor de metro….keurig in de witte lijnen staan. Nergens in dit land zie je papiertjes of plastic op de grond liggen en alles is overal brandschoon. Trapleuningen worden gepoetst, stofwolkjes van de grond opgepakt, en je ziet ook bijna geen afvalbakken. Zelfs als we terugkomen in het hotel na een dag op weg te zijn geweest staan ook onze tubes tandpasta en badschuim enz. weer keurig gerangschikt. Orde en discipline, daar houden wij van. Hier is alles allemaal geregeld, ga niet zelf iets bedenken en ga je de fout in…dan wordt je direct gecorrigeerd. Op de nachtmarkt eten we wat hapjes en kopen 2 paraplu`s want het is inmiddels hard gaan regenen.

“Toeristen weten niet waar ze zijn geweest, reizigers weten niet waar ze heen gaan”

Paul Theroux